Mechanizm działania sztucznie podwyższonej ciepłoty ciała

U podstaw leczenia kiły gorączką leży usiłowanie zmiany odczynowości ustroju w stosunku do krętków bladych. Mimo że mechanizm działania gorączki w kile nie został wyjaśniony, istnieje zgoda co do tego, że jest to działanie pośrednie. W następstwie gorączki dochodzi prawdopodobnie do uczynnienia układu siateczkowo-śródbłonkowego, odgrywającego wielką rolę w procesach obronnych ustroju. Nie jest bliżej poznane, jaką rolę odgrywa stresowe obciążenie ustroju gorączką i spowodowane przez nią zwiększone wydzielanie ACTH i hormonów kory nadnercza. Próby leczenia kiły wczesnej przy zastosowaniu penicyliny i gorączki podjęli w szerszej skali autorzy radzieccy, a zwłaszcza Studnicyn. Według Wedrowa leczenie gorączkowe stanowi klasyczny przykład działania bodźcowego. Ze wskazań do leczenia penicylinowo-gorączkowego w kile wczesnej wymieniają autorzy radzieccy przypadki kiły surowiczoopornej oraz te przypadki bezobjawowej kiły układu nerwowego, w których zawiodło leczenie penicyliną.