Ocena debecyliny na podstawie działania surowicy osób leczonych

Badania w tym zakresie przeprowadziła Manikowska-Lesińska, oznaczając in vitro siłę przeciwkrętkowego działania surowicy w stosunku do patogennych krętków bladych. Badania przeprowadzono na zwierzętach i u ludzi, przy czym ludziom wstrzykiwano 20—40 000 j./kg ciężaru ciała. Krętki blade utrzymywano przy życiu w zmodyfikowanym podłożu Nelsona. Mimo że celem tych badań nie było ustalenie najwłaściwszych schematów leczenia kiły wczesnej debecyliną, to jednak rzucają one pewne światło na ten problem. W odniesieniu do zasad leczenia kiły benzatyną w warunkach klinicznych ustalono: 1. Po dawce 1,8—2,9 min j. debecyliny surowica osób badanych osiąga szczyt swego działania przeciwkrętkowego już po 12 godz. Wysoki poziom antybiotyku utrzymuje się bez większych zmian do 5 dni; w tym czasie 99—92% kręt- ków ulega unieruchomieniu. 2. Po dawce 1,1—1,6 min j. wybitne działanie przeciwkrętkowe surowicy utrzymuje się 3—5 dni. Surowica w tym czasie unieruchamia przeciętnie 92— —84% krętków, tym mniej, im później od wstrzyknięcia przeprowadza się badanie. 3. W późniejszych od podanych okresach przeciwkrętkowe działanie surowicy stopniowo słabnie, a obniżający się progresywnie odsetek unieruchamianych krętków wskazuje na konieczność ponawiania wstrzykiwań, tym bardziej że siła przeciwkrętkowego działania surowicy u różnych chorych zaczyna wykazywać znaczne wahania. Badania Manikowskiej-Lesińskiej dostarczyły dowodów potwierdzających wysoką wartość debecyliny, którą można uznać za preparat co najmniej równorzędny z zagranicznymi. Stwierdzono, że już po 1—9 godz. od wstrzyknięcia dużych dawek debecyliny ulega unieruchomieniu w surowicy 81—93% krętków, co wskazuje na wczesne jej wchłanianie się z miejsca wstrzyknięcia. W zgodzie z tymi wynikami badań zachowuje się odczyn JHŁ u osób z kiłą wczesną leczonych debecyliną: pojawia się on nie później, niż u chorych leczonych innymi preparatami penicyliny. Podobnie zachowuje się czas przeżywania krętków bladych w zmianach kiłowych po wdrożeniu leczenia. Ogólnie można stwierdzić, że przedłużanie przerw po wstrzykiwaniach 1,2 min j. debecyliny powyżej 5 dni stwarza ryzyko niepowodzeń w leczeniu kiły wczesnej, przynajmniej u pewnej części chorych.