Kojarzenie benzatyny z innymi preparatami penicyliny

Z obawy przed zbyt niskim poziomem benzatyny we krwi w pierwszych 1—2 dniach od rozpoczęcia leczenia — zaczęto posługiwać się tzw. mieszanymi preparatami penicyliny. Preparaty te zawierają, obok benzatyny, penicylinę prokainową i krystaliczną penicylinę G. Te 2 ostatnie preparaty mają zapewnić wyższy poziom antybiotyku we krwi, a to w związku z ich znacznie szybszym wchłanianiem się do krwiobiegu (Durel). Z preparatów mieszanych należy wymienić: bicylline III (radziecka), extenciliine — bipenicilline (franc.), panbiotic (amer.). Są to tzw. preparaty do wszystkich celów (all purpose penicillin). Zawierają one zwykle w swym składzie 0,6 min j. benzatyny, 0,3 min j. penicyliny prokainowej i 0,3 min j. krystalicznej penicyliny G. Preparaty mieszane nie znalazły szerszego rozpowszechnienia w leczeniu kiły, a przez niektórych autorów uważane są za zbędne (Willcox). Jako kontrargument uzasadniający zrezygnowanie z nich podkreśla się, że już stosunkowo niski poziom uzyskiwany po wstrzykiwaniach benzatyny wywiera całkowicie skuteczne działanie przeciwkrętkowe, pod warunkiem, by był on ciągły i utrzymywał się we krwi w okresie 2—3 tyg. W przeciwieństwie do sytuacji w leczeniu kiły preparaty mieszane stanowią wielki postęp w leczeniu rzeżączki.