Kosmetyki naturalne producent

Jak wiadomo, do niepowodzeń należą nawroty serologiczne, kliniczne, surowiczooporność, nawroty w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, reinfekcje i superinfekcje kiłowe. Stwierdzenie każdego z tych niepowodzeń stanowi wskazanie do rozpoczęcia ponownego leczenia, nie tylko z klinicznego, ale i epidemiologicznego punktu widzenia. Odsetek „doleczanych” chorych (retieatment ratę) jest miarą skuteczności stosowanej metody leczenia. W związku z ewolucją w …

Ze względu na ograniczaną dostępność tego odczynu, zwłaszcza dla celów poleczeniowej kontroli kiły, dokonanie ostatecznej oceny jego wartości w tym względzie 'byłoby przedwczesne. Podstawy takiej nie stwarza nie tylko stosunkowo niewielka liczba chorych na kiłę wczesną kontrolowanych serologicznie w Polsce, ale również zbyt krótki okres obserwacji poleczeniowej. Analogicznie jak to miało miejsce z ilościowymi OK, …

Wolniejsze tempo poleczeniowego znikania immobilizyn z krwi w porównaniu z reaginami rzutuje na wyniki badań serologicznych i ich ocenę w tym sensie, że negatywizacja OK wyprzedza niekiedy o szereg miesięcy, a nawet lat, seronegatywizację ON. Okoliczność ta komplikuje samą kontrolę poleczeniową, gdyż u chorych leczonych z powodu kiły wczesnej stwierdza się często w ciągu szeregu …

Przedmiotem oceny jest tu zachowanie się ON po leczeniu metalami ciężkimi, samą penicyliną, lub też penicyliną w skojarzeniu z arsenobizmutoterapią. Przy porównawczym zestawieniu różnych rodzajów leczenia pod kątem ich wpływu na seronegatywizację ON — nie wykryto statystycznych różnic w tym względzie (Graciansky i wsp.; Fribourg-Blanc,; Kogoj; Nielsen). W grupie chorych na kiłę utajoną wczesną doszło …

W wyodrębnionej przez Bowszyca grupie 124 chorych na kiłę wczesną prześledzono dokładnie czas całkowitego znikania immobilizyn u chorych po leczeniu kiły wczesnej. Prawie takie same wyniki uzyskała Manikowska-Lesińska i wsp., którzy w grupie 251 chorych stwierdzili poleczeniowy ujemny ON u 58% badanych po 1 roku kontroli, a u 80% — po 2 latach kontroli. U …

Według zbiorczych danych ujemny ON stwierdza się po leczeniu u 53—96% chorych na kiłę pierwotną i u 38—85% leczonych z powodu kiły wtórnej. Tak znaczne wahania w częstości ujemnego ON, podawane przez różnych autorów, stają się zrozumiałe, jeśli uwzględni się różną wielkość i dobór badanych grup chorych, rozmaity okres kontroli poleczeniowej i jej systematyczność oraz …

Prawie 20-letni okres stosowania ON stworzył podstawę do oceny jego wartości w poleczeniowej kontroli chorych na kiłę wczesną. Zainteresowanie tym odczynem skupia się wokół następujących spraw: 1) czasu i częstości negatywizowania się ON po przeprowadzeniu rutynowego leczenia kiły wczesnej — w zestawieniu z ilościowymi OK; 2) możliwości uproszczenia, a zwłaszcza skrócenia kontroli poleczeniowej; 3) wykorzystania …

Jak wiadomo, na częstość tę składają się nawroty serologiczne i kliniczne, surowiczooporność oraz reinfekcje kiłowe. Suma tych niepowodzeń stanowi o ich odsetku (iailures ratę — autorów anglosaskich), utożsamianym z odsetkiem chorych kwalifikowanych do powtórnego leczenia (retreatment ratę). Tzw. współczynnik R/R (recidive + leiniection) kształtuje się bardzo różnie, zależnie od doboru chorych oraz ich ekspozycji na …

Na częstość tę mają wpływ takie czynniki, jak: wielkość obserwowanych grup chorych, postać kiły wczesnej, okres kontroli serologicznej oraz różna czułość odczynów. Podawana przez różnych autorów rozmaita częstość najczęściej (pozostaje w związku z okresem samej kontroli. Przy bardzo długiej kontroli, trwającej 5—10 lat od leczenia, przechodzą w ujemne nawet te dodatnie OK, które w pierwszych …

Odróżnić tu należy wpływ wywierany przez leczenie na OK oraz na ON i FTA. Jak wiadomo, w ocenie wyników leczenia są szczególnie przydatne ilościowe OK, z których najbardziej znane są: odczyn Kolmeia, Kahna i VDRL. Ogólnie podkreśla się, że obniżanie się miana tych odczynów stanowi czulszy wskaźnik skuteczności leczenia, niż negatywizowanie się ON. Posiłkując się …